Jak i w poprzednich latach postanowiliśmy odwiedzić wspólnie Roztocze w czerwcu, bo i meszka już mniej uciążliwa, i wędkarzy nad wodą mniej, no i można łowić lipienie. W dodatku zwykle o tej porze roku pada, a nawet leje, co znakomicie wpływa na aktywność kropkowańców.

Zawody wędkarskie, nie da się ukryć, są sprawa kontrowersyjną. Mają swoich zwolenników i zagorzałych przeciwników. Ja umieszczam się gdzieś pomiędzy jednymi a drugimi. Nie lubię zawodów w sensie rywalizacji, ale uwielbiam niektóre z nich, pod względem samego faktu spotkania nad wodą. Jest to okazja porozmawiać z ludzmi, których rzadko mam okazję widywać. Do takich właśnie zawodów zaliczam Puchar Warty.

Wiedziałem gdzie jadę, dałem jednak się wyciągnąć Michałowi na łowisko specjalne znajdujące się na terenie ośrodka wypoczynkowego w pobliżu Łodzi. Wśród bywalców krążą legendy o dużych okoniach, karpiach itd.

Zawsze fascynowały mnie podróże. Kiedyś więcej jeździłem, ale ostatnimi czasy praca na tyle mnie pochłaniała, że trudno było znaleźć czas na jakiś wypad. W końcu się to we mnie tak zebrało, że postanowiłem jechać. Cel - wyprawa w dzicz, w samotności chciałem połazić po jakiś nieznanych mi rzeczkach. Wybrałem połączenie Piławy i Dobrzycy. Plan był ambitny. Dostać się do Starej Łubianki pociągiem i dalej na piechotę . Pierwszego dnia chciałem dojść do połączenia Piławy i Dobrzycy.. później ..sam nie wiedziałem. W planach było pójść Dobrzycą albo Piławą w górę rzeki. Byle nie spotykać ludzi i trochę powędrować. Jak wyszło .. no cóż zacznę od początku